Μυϊκή θλάση: Πότε και πως πρέπει να ξεκινήσει η παρέμβαση;

Μυϊκή θλάση

Κάτι που απασχολεί πρωτίστως κάποιον που έπαθε μυϊκή θλάση είναι τι πρέπει να κάνει άμεσα μετά τη θλάση, πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να ακινητοποιήσει την περιοχή και πότε πρέπει να ξεκινήσει φυσικοθεραπεία προκειμένου αφενός να μην κινδυνεύσει επανατραυματισμό αλλά και αφετέρου να μειώσει στο μέγιστο δυνατόν το χρόνο της αποθεραπείας.

Οι διαβαθμίσεις της μυϊκής θλάσης, οι παράγοντες πρόληψης καθώς και οι παράμετροι για πιο γρήγορη θεραπεία όσο και πρωτόκολλα για πρόληψη επανατραυματισμού, έχουν περιγράφει σε προηγούμενο άρθρο για τις θλάσεις των οπίσθιων μηριαίων. 

Διάβασε σχετικά: Θλάση οπίσθιων μηριαίων -Πρόληψη και αποκατάσταση

‘’Πρώτες βοήθειες’’

Το πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται γενικώς σε κάθε κάκωση, είναι εύκολο για απομνημόνευση καθώς προκύπτει από τα αρχικά των λέξεων που το συνιστούν: Protection, Rest, Ice, Compression, Elevation 

Δηλαδή PRICE. 

• P-rotection (προστασία). Όπου χρειάζεται συνιστάται η χρήση ναρθήκων, βακτηρίων κτλ.
• R-est (ανάπαυση). Απαραίτητη για την οργάνωση του αιματώματος. 
• I-ce (παγοθεραπεία). Εφαρμογή ψυχρού επιθέματος 10-20 λεπτά κάθε 1 έως 2 ώρες. 
• C-ompression (συμπίεση). Εφαρμογή ελαστικής περίδεσης για περιορισμό του αιματώματος. 
• E-levation (ανύψωση). Πάνω από το επίπεδο της καρδιάς για έλεγχο του οιδήματος. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι πλέον υπάρχουν τεχνικές, οι οποίες εφαρμόζονται από ειδικούς φυσικοθεραπευτές, που μπορούν να δράσουν βοηθητικά στους άμεσους στόχους μετά από μια κάκωση, όπως myofascial release, non-elastic taping, kinesiotaping κ.α.

Επίσης πρέπει να τονιστεί ότι η άμεση εφαρμογή παγοθεραπείας μετά από μια θλάση μπορεί να περιορίσει το συνολικό χρόνο της αποκατάστασης. 

Πότε πρέπει να ξεκινήσει η παρέμβαση; 

Διάφορες απόψεις έχουν διατυπωθεί για το χρονικό διάστημα της ακινητοποίησης μετά από μια μυϊκή θλάση. Μιας και η οργάνωση του αιματώματος και το ξεκίνημα δημιουργίας νέου κοκκιώδους ιστού απαιτεί 2 με 4 ημέρες, υπάρχουν παλιότερες έρευνες που τάσσονται υπέρ της ακινητοποίησης για τουλάχιστον επτά ημέρες, αν και αυτό έχει επίδραση τόσο στην ποιότητα του ουλώδους ιστού όσο και στο χρόνο ανάκτησης της δύναμης του προσβεβλημένου μυός. Είναι γνωστό και από παλιότερες έρευνες ότι η πρώιμη κινητοποίηση επιδρά τόσο στη νεοαγγείωση όσο και την αναγέννηση νέων ενδομυϊκών νευρικών κλάδων. Έχει φανεί επίσης ότι η γρήγορη κινητοποίηση αποτελεί προϋπόθεση για την αναγέννηση των μυϊκών ινιδίων και δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για την επίτευξη των αρχικών ελαστικών ιδιοτήτων του μυός, μετά από μια θλάση.

Πιο πρόσφατη έρευνα παρ’ όλα αυτά συγκρίνοντας άμεση (2 ημέρες) ή καθυστερημένη (9 ημέρες) έναρξη θεραπευτικής παρέμβασης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η καθυστερημένη παρέμβαση είχε ως αποτέλεσμα την αργοπορημένη αποθεραπεία των εμπλεκομένων, κατά τρεις εβδομάδες. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι η άμεση παρέμβαση με διατάσεις και ελεγχόμενη σε τύπο, αντίσταση και ταχύτητα άσκηση, ακόμα και με ήπιο ως μέτριο πόνο, είχε ως αποτέλεσμα την καλύτερη και πιο γρήγορη λειτουργική αποκατάσταση.

Η όσο το δυνατόν γρηγορότερη έναρξη της κατάλληλης παρέμβασης φαίνεται ότι έχει ως αποτέλεσμα την πιο άμεση μείωση του πόνου, την αναστολή της ατροφίας του εμπλεκόμενου μυός και τη μείωση της κεντρικής νευρολογικής αναχαίτισης (neurological inhibition). Έτσι τελικά φαίνεται να είναι σημαντική η μείωση του χρόνου αποθεραπείας και πιο γρήγορη η επιστροφή στη λειτουργικότητα και τις αθλητικές δραστηριότητες.

Σύνταξη άρθρου: Κωνσταντίνος Παπαδημητρόπουλος Φυσικοθεραπευτής – Επιστημονικός υπεύθυνος Your-Physio

Έχεις ενδείξεις για Μυϊκή θλάση;

Επικοινώνησε με την ομάδα του Your-Physio για να οργανώσουμε ένα εξατομικευμένο πλάνο αποκατάστασης και φυσικοθεραπείας

Πηγές πληροφοριών για το άρθρο “Μυϊκή θλάση. Πότε και πως πρέπει να ξεκινήσει η παρέμβαση; “:

1. Sports Med.1993 Feb;15(2):78-89. The effects of early mobilisation and immobilisation on the healing process following muscle injuries. Järvinen MJ1, Lehto MU.
2. J Orthop Sports Phys Ther.2003 Oct;33(10):557-71. Eccentric muscle contractions: their contribution to injury, prevention, rehabilitation, and sport. LaStayo PC1, Woolf JM, Lewek MD, Snyder-Mackler L, Reich T, Lindstedt SL.
3. Am J Sports Med.2005 May;33(5):745-64. Muscle injuries: biology and treatment. Järvinen TA1, Järvinen TL, Kääriäinen M, Kalimo H, Järvinen M.
4. Best Pract Res Clin Rheumatol.2007 Apr;21(2):317-31. Muscle injuries: optimising recovery. Järvinen TA1, Järvinen TL, Kääriäinen M, Aärimaa V, Vaittinen S, Kalimo H, Järvinen M.
5. Ann Chir Gynaecol.1991;80(2):102-8. Muscle injuries, their healing process and treatment. Lehto MU1, Järvinen MJ.
6. Muscles Ligaments Tendons J.2014 Feb 24;3(4):337-45. eCollection 2013 Oct. Regeneration of injured skeletal muscle after the injury. Järvinen TA1, Järvinen M1, Kalimo H2.
7. Clin Orthop Relat Res.1995 Sep;(318):265-78. Collagen in tendon, ligament, and bone healing. A current review. Liu SH1, Yang RS, al-Shaikh R, Lane JM.
8. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol.2005 Feb;288(2):R345-53. Inflammatory processes in muscle injury and repair. Tidball JG1.
9. J Bone Joint Surg Am.2002 May;84(5):822-32. Muscle injuries and repair: current trends in research. Huard J1, Li Y, Fu FH.
10. N Engl J Med. 2017 Sep 28;377(13):1300-1301. doi: 10.1056/NEJMc1708134. Early versus Delayed Rehabilitation after Acute Muscle Injury. Bayer ML1, Magnusson SP1, Kjaer M1; Tendon Research Group Bispebjerg.

Πηγές φωτογραφιών: [1], [2], [3], [4]